Eindelijk nog eens racen na 7 maanden! Nooit gedacht dat de wedstrijd ging doorgaan tot de woensdag ervoor. Ineens was het officieel. Ik heb wel doorgetraind en elke dag bezig geweest maar niet met het idee dat het van pas zou komen. Ook was ik ervan overtuigd dat ik me had ingeschreven voor het kwartje maar het was 1/3e (1500m zwemmen – 60km fietsen en 15km lopen). We kregen een briefing via mail en daar stond duidelijk in dat er niemand mee mocht. Dus moest ook alles alleen regelen. Extra stress want het was weer even geleden. Ik had er wel super veel zin in!
Finally race-time after 7 months! I never thought it would go on till Wednesday it was official. My trainings went on. I thought I subscribed myself for 1/4 triathlon but it turned out it was 1/3 (1500m swim – 60km bike and 15km run). We received an email and it was clearly that no one else other then the triathlete was allowed. Extra stress because I had to do everything on my own!
Eens aangekomen zette ik mijn fiets ineens en begon naar de regestratiezone te wandelen. We moesten ook allemaal een corona papier invullen en verplicht het mondmasker ophouden (logisch). Alle papieren in orde en dan kregen we te horen dat de start was uitgesteld met een uur. Daar was dan ook ineens de eerste stortbui. Van zodra die over was begaf ik mij naar de wisselzone om alles in orde te zetten. Fiets aan het rek, helm en nummer op het stuur, de ‘gellekes’ aan het frame en de schoenen klaar. Aan 1 iets heb ik niet gedacht en dat was de helm deze keer omgedraaid te leggen voor de regen.
Once arrived I walked to the registration with my mask. When I received my BIB number the start was delayed for 1 hour. And there it was, the first rain. When the rain stopped I went to the transition zone to prepare all my stuff. Bike on the rack, helmet and BIB on the bike and the gels on the frame. I did not thought about the helmet and the combination of rain.
De start kwam dichterbij en ik was ondertussen er helemaal klaar voor. Iedereen hield de mondmaskers aan tot we in het water mochten springen met de rolling start. Het zwemmen ging oke maar ik heb altijd het gevoel dat ik niet vooruit ga. Dan de eerste transitie was er al een modderplas dus daar lag ik al bijna terug. Ik zette men helm op, die vol zat met water ondertussen, men nummer aan en vertrok op de fiets.
Het fiets parcours was aangenaam buiten een paar ‘gevaarlijke’ bochten door de regen en houten bruggetjes. Aangezien ik geen zin had om nog eens te vallen was ik hier extra voorzichtig en kon op de rechte stukken een effort doen. Ook hier was er weer een stortbui of 3. Ondertussen was het niet swim-bike-run maar eerder swim-swim en hoogstwaarschijnlijk nog eens swim.
The start came closer and I was totally ready for it. Everyone kept their mask on till we were allowed to jump into the water with the rolling start. The swimming went well but I always have the feeling I could do better. At the first transition there was a mud puddle and I almost fell (again). My helmet was filled with water too.
The biking course was nice except a few ‘dangerous’ turns and wooden bridges that were slippery. Because I did not wanted to fall again I was extra careful. Even during the biking there were 3 heavy rains but I couldn’t care less.
Dan het lopen, wat mijn minste onderdeel is. De looptrainingen van de afgelopen maanden gingen steeds beter dus ik hoopte stiekem dat deze 15km ook goed ging gaan. Ik begon te lopen maar had last van slapende voeten en enkels en was het dus moeilijk om in cadans te blijven en het tempo te zoeken. De eerste kilometer heb ik aan 4:52min/km gelopen maar ik wist dat ik dit geen 15km zou volhouden. Het was raar om te lopen zonder supporters aan de kant. Tot ik aan het keerpunt kwam en daar mensen zag staan dat ik ken. Dat gaf natuurlijk een extra boost. De 15km was zo om en had echt elke seconde genoten van de wedstrijd!
Than the running part, which is my least part. The trainings of past months went well so I was hoping that these 15kms was going to be good too. I started running but my feet and ankles were numbness so it was hard to keep the cadans up and to find the right rhythm. The first kilometer pace was 4:52 but I knew I couldn’t keep that up for the next 14km. It was weird running without supporting crowd but at the turning point I saw some people I know and that gave me an extra boost. The 15km were done and I enjoyed every second of the race!
ANTWERP TRI GIRLS 